วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2552

แม่


แม่ครับผมอยากจะขอโทษแม่อยู่เสมอมาที่ผมแย่เกินไปจริงๆ.
แม่
วันคืนจะผ่านไป กี่ฤดูจะผ่านมาแม่ก็ยังเฝ้าคอยลูกกลับนับวันเวลาเจ้าโตแล้วไปสร้างครอบครัวใหม่ไม่หันมาสนใจแม่เลย แม่ถนอมเลี้ยงลูกรัก รักเกินรักยิ่งสิ่งใด ไม่ให้ใครทำร้ายให้ลูกเจ็บ แม่ทำงานหนักให้ลูกสบาย เมื่อเจ้าโตใหญ่ เป็นคนดีมีค่าของสังคม * แม่ทั้งห่วงหวง คิดถึงดวงใจ ลูกจ๋า แวะเวียนหาแม่บ้างซิ แม่อยู่เหงาๆ เดี่ยวเดียวดาย เฝ้าคอยคิดหวังว่า ลูกจะมา แต่ไม่มีเลย หรือลืมแม่แล้วลูกจ๋า ( ซ้ำ * )ถึงอย่างนี้แม่ก็รัก แม่จะรอ รอ รอคงสักวัน ลูกอาจจะคิดถึงแม่แม่เฝ้ามองดูอยู่ข้างเสมอถ้ามีเวลากลับมาหาแม่สักที นะลูกจ๋า
.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น