วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

วนิพก พเนจร

เพื่อชีวิตเปรียบเปรยชีวิต

วนิพก

เมื่อดวงตาของฉันมันมืดมิดแต่ชีวิตฉันยังไม่มืดลงแม้ความรักยังเคยมีมั่นคงจะร้างไกลไม่หวนกลับคืนมาออกยํ่าไปบนทางที่หิวโซมิรู้คืนรู้วันเวลาขอเศษเงินเศษทานผู้ผ่านมาเพียงเมตตาฉันบ้าง...เป็นครั้งคราวอยู่ในโลกความมืดอันลึกลับคงสดับรับได้แต่สําเนียงจะมองหามองเห็นก็เป็นเพียงในความฝันยามฉันล้มตัวนอนพอตื่นมาพานพบกับความหมาย.....ยังหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อนยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอนจะมัวนอนนิ่งเฉย...อยู่ทําไมจึงมาเป็น.....วณิพกพเนจรเที่ยวเร่ร่อน.....ร้องเพลงแลกเศษเงินที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกินจะนําเงินสะสม..รักษาดวงตาจึงมาเป็น.....วณิพกพเนจรเที่ยวเร่ร่อน.....ร้องเพลงแลกเศษเงินที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกินจะนําเงินสะสม..รักษาดวงตาหากฉันเป็นตัวแทนความมืดมิดขอชดใช้ชีวิตที่เกิดมาเพื่อทดแทนทุกท่านที่เมตตาด้วยนําพาเสียงเพลงสู่ผู้ฟังเป็นบทเพลงโลกมืดและความหมายจะกู่ก้องร้องไปไม่หยุดยั้งใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟังฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟังฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟังฉันว่ายังมีคน...ที่เข้าใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น