เพลงสุดลึกซึ้งจากคาราบาว
คนเก็บฟืน
เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส
ตัวฉันมีกาน้ำชาหนึ่งใบ กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย
อยู่มาปีแล้วปีเล่า วันเก่า ๆ ได้ผ่านเลยไป
คืบคลานเข้าสู่วันใหม่ ลมหายใจยังคุกรุ่นในทรวง
***ฉันไม่เคยคิดอื่นใด ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า
เราคบกันใต้ดวงตะวันรอน ยามเธอนอนฉันจะกล่อมนิทรา
เราคบกันแล้วพากันก้าวไป ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา
น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน
ซ้ำ**
บางคนว่าฉันเป็นคนบ้า บางคนว่าสติไม่ค่อยดี
บางคนว่าฉันเป็นเช่นนี้ เพราะผิดหวังบางสิ่งที่ตั้งใจ
ซ้ำ***
น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น